اشاره: تنها صدايي كه اين روزها از واشنگتن به گوش جهان مي‌رسد تنش زايي و بحران آفريني است. حضور دونالد ترامپ، رييس‌جمهور ايالات متحده در كاخ سفيد تا چند روز ديگر شش ماهه مي‌‌شود و همزمان نزديك به شش ماه است كه جهان از تريبون كاخ سفيد و وزارت امور خارجه اين كشور هيچ نمي‌شنود جز تناقض هم در رفتار و هم گفتار، جز بر باد دادن توافق‌هايي كه آمريكا با ايستادن در كنار ساير اعضاي جامعه جهاني به آنها دست يافته است و جز تلاش فراگير براي از ميان بردن هرچه سريع‌تر هر آنچه باراك اوباما، رييس‌جمهور سابق ايالات متحده از خود به جا گذاشته است. يك روز دميدن در آتش بحران با كره شمالي، روز ديگر دخالت در بازي‌هاي منطقه‌اي خاورميانه كه يك حركت اشتباه در آن مانند زدن جرقه‌اي در انبار باروت است. يك روز بي‌مبالاتي در معادله‌هاي نظامي كه آمريكا در سوريه خود را به آن مشغول كرده است و روز ديگر سخن گفتن از بر باد دادن توافق‌هايي كه ميان واشنگتن و هاوانا پس از نيم قرن مخاصمه به دست آمده بود. يك روز سرسپردن به روسيه و سكوت در برابر دخالت‌هاي مسكو در انتخابات رياست‌جمهوري ٢٠١٦ و روز ديگر زير ميز توافقنامه آب و هوايي پاريس زدن و جهاني را دل نگران ساكن جديد كاخ سفيد كردن. آسمان سياست ايالات متحده هر روز خاكستري‌تر از ديروز مي‌شود و اين در حالي است كه از توفيق‌هاي داخلي هم كه دونالد ترامپ وعده آن را داده بود در عرصه عمل خبري نيست. به تمام اين نابساماني‌ها در حوزه سياست خارجي بايد تعميق شكاف داخلي در آمريكا و فاصله گرفتن هرچه بيشتر كنگره و نهادهاي اطلاعاتي و امنيتي از كاخ سفيد را هم اضافه كرد. فقدان آشنايي به ابتدايي‌ترين اطلاعات و عدم برخورداري از تجربه كاري در حوزه‌هاي محول شده به افراد در كابينه ترامپ، عملا هرج‌و‌مرج را مهمان كاخ سفيد و به تبع آن سيستم قانونگذاري ايالات متحده كرده است.